Beluister hier de column op de website van ‘KRO Goede morgen Nederland’

Bij ons thuis heeft mijn man altijd het laatste woord. In een zin: zoals jij wilt, schat.

Dat is een fijn laatste woord.

Zoals ik het wil.

Feminisme, misschien een beetje doorgedraaid.

We zijn zo gelijk aan de man, maar toch ook net ietsje meer.

Een jongen krijgt een auto-ongeluk, hij wordt met spoed naar het ziekenhuis gebracht, in de operatiekamer ziet de chirurg de jongen en schreeuwt: ‘Hij is mijn zoon!’

Wie is de chirurg..?

Heeft u binnen één seconde gedacht: de vader? Zo ja, dan is de vrouwendag ook geschikt voor u.

Het is natuurlijk eigenlijk zwaar gedateerd, en niet meer van deze tijd.

We zijn inmiddels immers echt wel gewend dat vrouwen hoge functies bekleden, en gelijk zijn aan de man, soms misschien zelfs iets je meer… maar wellicht blijft de behoefte voor aandacht aan de vrouwen altijd bestaan.

Ik begrijp dat ook wel.

Wij vrouwen kunnen alles ook heel goed. En dat willen we erkend hebben.

We maken betere keuzes, we zijn goed in beslissingen nemen, we doen de boodschappen, we koken, we fietsen, we verdienen geld, we richten huizen in, we richten ons op, we proppen ons huis vol met Blokker hebbedingen die functioneel lijken, maar uiteindelijk gewoon als troep de lades vullen.

Man, man, man..wat zijn wij vrouwen toch goed.

Het feit dat we op hoge hakken kunnen lopen is natuurlijk al een talent op zichzelf – welke man doet dat nou na?

En dan uren erop lopen, dansen, werken, sjouwen… alleen maar omdat dat er mooi uitziet.

Vrouwen… man, man, man… breek me de bek niet open.

We zijn echt fantastisch, we zijn én moeder én vrouw, én geliefde, én vriendin, en de schoonmaakster, én hoer én dochter, en oma, én de kok, én de secretaresse, en de minnares én de serveerster.

Een combimagnetron, die van alles wil doen, maar uiteindelijk niet echt aan zichzelf toe komt… En ja, dat doen we echt allemaal onszelf aan.

Omdat wij vinden dat we het beter kunnen, en dat is nog waar ook… Jaaa, ik ben er ook een!

Stressbestendig zijn we niet echt, lijkt het, maar dat zijn we natuurlijk wel.. en een beetje stress van al dat hooi op je hele bestek is ook een logisch verschijnsel.

Yoga is onze beste vriendin… we hebben geen tijd meer voor elkaar, maar een uur mediteren pept ons weer op.

Vrouwvriendelijk?

Nee… als ik een man zou zijn, zou ik liever homo zijn, want vrouwen… man, man, man… wat zijn we lastig.

Zo lastig dat ze er een dag voor verzonnen hebben… want aandacht komen we gewoon jaar in jaar uit tekort.

Waarom denk je dat er geen mannendag is… die hoeven blijkbaar niet zo nodig.

Over 50 jaar, wanneer de vrouw alles heeft overgenomen, komt er wellicht ooit een mannendag. Want dan willen ook zij hun rechten erkend hebben.

Ik wens iedereen een geweldige vrouwendag toe! Geniet van de vrouw naast je, en geniet van de vrouw in je!