Hallo, mag ik ook wat zeggen?

Of heb ik niets te zeggen?

Is het beter als grote mensen alles over mij zeggen?

En ik moet zwijgen?

Want ik ben een kind, wat weet ik er nou van?

Grote mensen weten wel wat goed voor mij is.

Hun wens is mijn lot!

Als kind mag je alleen wensen bij de Sint, maar iets zeggen waar een beslissing aan hangt… Dat kan niet!

Dat mag ik pas als ik 18 ben.

Maar nooit mee mogen beslissen en opeens op je achttiende geacht worden goede beslissingen te nemen… Ja, logisch dat jullie volwassenen dán vaak net de foute dingen besluiten.

Ik heb nu al weken aangehoord wat jullie van mijn situatie vinden.

Het enige wat men over mij vraagt is: hoe gaat het met hem?

Niemand vraagt: hoe voelt hij zich?

Ik voel me kut… ja, ja, niet zo netjes van mij, ik weet heus wel dat dit een geslachtsorgaan is, ik heb namelijk twee moeders, dus ik weet er alles van.

Maar dat mijn moeders alleen maar worden beoordeeld op hun geslachtsorgaan, en niet op hun gevoel en op de liefde die ik krijg, dat valt me zwaar.

Dan vraagt de media: is hij veilig?

‘Ja hij is veilig, is ondergedoken’.

Wat betekent ondergedoken eigenlijk? In 2013, een tijd waar vrijheid heerst en we pas met 4 mei de ondergedokenen herdenken?

Nee, dit was onderduiken voor de mediahype.

Er WERD wat gezegd en geschreven over mij, tjonge jonge.

En het ging alleen maar over mijn moeders.

Toen ik hier pas kwam, had ik niets in de gaten. Twee vrouwen die mij alle liefde, tijd, ruimte en genegenheid gaven waar ik zo naar verlangde, dat was alles wat ik wilde.

Dus ik voelde mij gelukkig.

En toch miste ik mijn eigen moeder ook.

Je kunt van mij niet verwachten, nu ik liefde kreeg van anderen, opeens mijn moeder er niet meer toe doet.

Ik kom uit haar buik, ik heb een eeuwige verbintenis met haar en haar cultuur, dat begrijp je toch ook wel hoop ik… zelfs ik als kind begrijp dat nog.

De dag dat ik ga ontdekken dat mijn twee nieuwe moeders ook seks met elkaar hebben, wordt een zware dag, want daar heb ik nooit aan gedacht. Ik heb ook nooit geweten dat dat kon, pas nu, dankzij de media, ga ik erover nadenken.

Lesbisch… ik dacht dan alleen aan het eiland Lesbos in Griekenland waar ik vaak met mijn moeders op vakantie ga.

Hoe dan ook, ik wil jullie… nu jullie eindelijk stil zijn, laten weten dat ik heel veel van mijn drie moeders hou, en dat er dan twee samen slapen vind ik helemaal niet erg, mijn Turkse moeder sliep ook weleens met haar vriendin, en wat er dan in zo’n bed gebeurt, dat interesseert mij eigenlijk totaal niet, want ze zijn allemaal hetzelfde wanneer ze opstaan.

Een vrouw, een vriendin, een moeder. En ik heb er drie, wat een zegen!

Dat wilde ik nog even kwijt.